2. WYDAWNICTWA

W Estonii, podobnie jak na Litwie, a inaczej niż na Łotwie, rozwinęła się niezależna działalność wydawnicza. Pierwsze publikacje podziemne rozpowszechniały w latach 1971-1974 Estoński Ruch Demokratyczny i Estoński Front Narodowy; w języku estońskim wydawano: "Demokraat" (Demokrata), "Eesti Rahvuslik Hääl" (Estoński Głos Narodowy) i "Eesti Demokraat" (Demokrata Estoński), a po rosyjsku "Łucz Swobody" (Promień Wolności).

Studenci na Uniwersytecie Tartu wydawali niezależne pismo poświęcone sprawom kultury: "Poolpäevaleht" (Półdziennik). Od października 1978 roku do stycznia 1979 roku ukazało się 7 numerów.

Holger Kaljulaid, uczeń Szkoły Średniej nr 1 w Kohtla-Järve, wydał w okresie od stycznia 1093 roku do wiosny 1985 roku, 10 numerów "Isekiri" (Samizdat). "Isekiri" zawierało przede wszystkim informacje z nasłuchu rozgłośni zachodnich, nadających w języku estońskim: "Wolnej Europy" i "Głosu Ameryki".

Najpowaćniejszą estońską publikacją niezalećną było: "Lisandusi mőtete ja uudiste vabale levikule Eestis" (Materiały uzupełniające w sprawie wolnego rozpowszechniania myśli i informacji w Estonii). W okresie 1978-1987 opublikowano 25 tomów "Lisandusi".

Autor publikacji
INTERMARIUM