1999

18 lutego 1999 r. – bułgarski parlament ratyfikuje konwencję ramową o mniejszościach uzupełnioną o deklarację.

22 lutego 1999 r. – podpisana została deklaracja bułgarsko-macedońska uznająca język bułgarski i odrębny język macedoński.

4 maja 1999 r. – bułgarski parlament przyjmuje żądanie NATO, żeby Bułgaria udostępniła część swojej przestrzeni powietrznej dla akcji NATO przeciwko Związkowej Republice Jugosławii. (Parlament z większością SDS głosuje tę kwestię w sytuacji wielkich i zażartych dyskusji w społeczeństwie. Starsze pokolenia są kategorycznie przeciw, powołują się na stosunki dobrosąsiedzkie, na Kosowo jako dawne i etniczne terytorium serbskie i słowiańskie. Grupa intelektualistów, BSP i środowiska liberalne są przeciw. Ironia zdarzeń jest taka, że wtedy BSP była kategorycznie przeciw, a Georgi Pyrwanow, który był ówczesny przewodniczącym partii, a obecnie jest prezydentem Bułgarii, udał się do Stanów, by uzyskać zaproszeniem Bułgarii na spotkaniu w Pradze do NATO. Bombardowania NATO wywołują prawdziwą histerię. Media informują co muszą przygotować ludzie w razie wojny. Piwnice są przygotowane. W rzeczywistości tylko dwie bomby trafiają blisko Sofii, jedna trafia na dach domu w sofijskim przedmieściu Gorna Banja.- not. moja)

25 czerwca 1999 r. – bułgarski parlament przegłosowuje decyzję, którą daje prawo wojskom NATO do korzystania z obszaru Bułgarii dla prowadzenia operacji NATO w Kosowie. NATO nie korzysta z zezwolenia z powodu końcu wojny.

30 czerwca 1999 r. – Aleksandyr Bożkow i Murawej Radew ogłaszają w parlamencie ogłoszony przez premiera Kostowa koniec reform. (Dla mnie to jest taktyka przedwyborcza. W głębi struktury gospodarki reformy jeszcze się nie odbyły i nie zadziałały. – not moja).

21 sierpnia 1999 r. – wysadzone zostaje w powietrzu byłe mauzoleum G. Dimitrowa, ale po pierwszym nieudanym wybuchu rozbiórka ciągnie się 7 dni.

5 września 1999 r. – Wschodnia Bułgaria staje się ofiarą powodzi, w których ginie koło 20 osób, a w Bobowdołu wybucha magazyn środków wybuchowych, przy czym ginie 6 policjantów i strażaków.

11 września 1999 r. – w Płowdiwie otwarto sztab bałkańskich sił międzynarodowych.

17 września 1999 r. – MFW udziela piątej transzy Bułgarii o wysokości 72 mln lewów, ale uprzedza o niebezpieczeństwie deficytu w państwowym budżecie.

6 października 1999 r. – oficjalną wizytę w Bułgarii składa królowa Holandii Beatriks.

13 października 1999 r. – sprawozdanie komisji rozszerzenia UE rekomenduje na spotkaniu na wysokim szczeblu członków UE, które się odbędzie w grudniu 1999 r. w Helsinkach, aby zaprosić jeszcze 6 państw. Między nimi jest Bułgaria, przed którą postawiono 2 warunki – aby przedstawiła UE odpowiedni program o przedterminowym zamknięciu pierwszych 4 bloków AEC „Kozłoduj” i by kontynuowała reformy.

16-23 października 1999 r. – w Bułgarii odbywają się kolejne wybory do lokalnych organów władzy. Wyniki pierwszej tury wskazują, że SDS dostał 28,47%, BSP – 25,59%, DPS – 8,22%. W 11 obłastnych centrach zostali wybrani burmistrzów, popartych przez SDS, w 14 – przez BSP, w 2 – przez BEL.

22 listopada 1999 r. – prezydent Stanów Zjednoczonych B. Clinton składa wizytę w Bułgarii.

10 grudnia 1999 r. – UE podejmuje decyzję, aby Bułgaria rozpoczęła negocjacje o przystąpieniu do UE w lutym 2000 r.

Według książki Евгения Калинова, Искра Баева, Българските преходи 1944-1999,

Изд. ТИЛИА, 2000, Първо издание.

Przekład, komentarze, uzupełnienia: Anelia Radomirowa