1990

Styczeń 1990 r. – masowe protesty Bułgarów z rejonów etnicznie mieszanych przeciwko decyzji o „zwracaniu” nazwisk bułgarskich Turków. (Byłam świadkiem tego – jedne z najbardziej zażartych protestów, z taką pasją, którą nieczęsto można zobaczyć. Widać, rządząca BPK zrobiła swoje – przeciwstawiła ludzie – nić nienawiści zaistniała. Pozostaje: dobrze manipulować tymi pasjami A.R.).

4 stycznia 1990 r. – ministrowie spraw zagranicznych z Grupy 14-stu najważniejszych krajów przemysłowych podejmują decyzję o poparciu Czechosłowacji, NRD, Bułgarii, Rumunii i Jugosławii.

15 stycznia 1990 r. – Zgromadzenie Narodowe usuwa art. 1 z konstytucji o kierowniczej roli BPK.

3 styczeń-15 maj 1990 r. – „okrągły stół”, w którym BPK i opozycja prowadzą negocjacje o sposobie realizacji bułgarskiej transformacji.

18 stycznia 1990 r. – wydany rozkaz o aresztowaniu Todora Żiwkowa i innych działaczy ze starej władzy pod zarzutem o wzbudzeniu wrogości narodowej.

29 stycznia 1990 r. – Todor Żiwkow został aresztowany.

30 stycznia-2 lutego 1990 r. – wyjątkowy 14. kongres BPK wybiera na prezesa Aleksandra Liłowa i przyjmuje Manifest socjalizmu demokratycznego.

8 lutego 1990 r. – Andrej Łukanow rząd czysto komunistyczny.

10-11 lutego 1990 r. – do Bułgarii przylatuje sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych James Backer, który stawia jako warunek współpracy odbycie się wolnych i demokratycznych wyborów.

12 lutego 1990 r. – wychodzi pierwszy numer gazety SDS „Demokracja”, redaktor naczelny - Jordan Wasilew. Poprzednio wznowiono gazetę BSDP „Swoboden narod”.

marzec 1990 r. – A. Łukanow ogłasza moratorium na spłatę długu zagranicznego Bułgarii.

3 kwietnia 1990 r. – P. Mładenow zostaje wybrany na prezydenta Bułgarii.

3 kwietnia 1990 r. – po ogólnopartyjnym referendum BPK zmienia swoją nazwę na Bułgarską Socjalistyczeską Partię (BSP).

8 maja 1990 r. – Wspólnota Europejska zawiera porozumienie o handlu i współpracy z Bułgarią.

13 na 14 maja 1990 r. – w nocy się odbyła akcja „niebieski ranek”, przy której cały kraj został pokryty niebieskimi napisami popierające SDS, - tak się zaczęła agitacja wyborcza SDS.

19 maja 1990 r. – pierwsza krajowa konferencja SDS.

10-17 czerwca 1990 r. – pierwsze wolne i demokratyczne wybory na 7 Wielkie Zgromadzenie Narodowe, wygrane przez BSP.

6 lipca 1990 r. – Petyr Mładenow poddaje się do dymisji jako prezydent kraju pod presją protestów społecznych.

10 lipca 1990 r. – pierwsze posiedzenie VII Wielkiego Zgromadzenia Narodowego w Wielkim Tyrnowie.

23 lipca 1990 r. – zwłoki Georgi Dimitrowa zostają wyjęte z mauzoleum i pochowane ponownie na Centralnym Cmentarzu Sofijskim.

1 sierpnia 1990 r. – Żelu Żelew wybrany przez WZN na prezydenta Bułgarii w szóstej turze głosowania.

26/27 sierpień 1990 r. – podpalono Partyjny Dom BSP w centrum Sofii.

wrzesień 1990 r. – w Sofii są wprowadzone kartki na jedzenie (Kartki są również w innych miastach, przynajmniej pamiętam, że było i w moim Haskowie. Kartki były na olej, masło, ser żółty, mięso ... Ale nie było jednak aż tak ciężko. Jeszcze wcześniej ludzie byli przygotowani i mieli piwnice pełne jedzenia, bo zawsze czegoś brakowało. – not. moja).

20 września 1990 r. – A. Łukanow tworzy drugi rząd.

25 września 1990 r. – Bułgaria staje się członkiem Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

9 listopada 1990 r. – nowy kodeks nazwisk i imion osobistych w Bułgarii.

15 listopada 1990 r. – VII WZN zmienia nazwę państwa z Narodnej Republiki Bułgarii na Republikę Bułgaria.

29 listopada 1990 r. – A. Łukanow poddaje się do dymisji pod presją protestów i strajków Konfederacji Pracy „Podkrepa” i Konfederacji Niezależnych Związków Zawodowych w Bułgarii (KNZZB).

8/9 grudnia 1990 r. – druga krajowa konferencja SDS – po której Petyr Beron poddaje się do dymisji jako prezesa SDS – dr Trenczew oskarża go, że współpracował z Dyrżawna Sigurnost (DS), a prezydent Żelew pokazuje jego teczkę, którą później nie odnaleziono.

11 grudnia 1990 r. – na prezesa Rady Koordynacyjnej SDS wybrano Filip Dimitrow.

7-20 grudnia 1990 r. – po pertraktacjach sformowano koalicyjny rząd z udziałem podstawowych sił politycznych, na czele na którego stoi bezpartyjny prawnik Dimityr Popow.