1989

10 stycznia - Liga Wolności Litwy i Partia Demokratyczna organizują 50 tysięczny wiec w Wilnie, żądając pełnej niepodległości.

18 stycznia - estoński językiem państwowym.

16 luty - 300 tysięczny wiec w Wilnie żąda niepodległości. Pod naciskiem nurtu niepodległościowego i organizacji antykomunistycznych Sajudis deklaruje walkę o niepodległą i neutralna Litwę.

24 luty - opozycja antykomunistyczna organizuje ruch komitetów obywatelskich, dążących do przeprowadzenia wyborów parlamentarnych wśród obywateli istniejącej de iure Republiki Estońskiej i przywrócenia jej de facto. W tym celu rozpoczyna się rejestracja obywateli według stanu z 16 czerwca 1940 roku.

10 kwietnia - początek podobnego ruchu na Łotwie.

18 maja - Sowiet Litwy uchwala ustawę o suwerenności Litewskiej SRS w ramach ZSRS.

26 lipca - Sowiet Łotwy przyjmuje deklaracje suwerenności, czyli faktycznie autonomii gospodarczej.

23 sierpnia - 2 mln ludzi tworzy żywy łańcuch miedzy Tallinem, Ryga i Wilnem, by zaprotestować przeciwko następstwom Paktu Molotow-Ribbentrop.

6-7 październik - II Zjazd LTF wypowiada się za finlandyzacja Łotwy.

12 listopada - Sowiet Estonii uznaje jej inkorporacje za nielegalna i uznaje Estonie za kraj okupowany. Decyzja ta otwiera drogę do zawarcia nowego traktatu związkowego, proponowanego przez Gorbaczowa, który chce w ten sposób zalegitymizowac przynależność Estonii do zreformowanego ZSRS.

18 listopada - 500 tysięczny wiec LTF w Rydze w Dniu Niepodległości.

27 listopada - Sowiet ZSRS przyznaje republikom bałtyckim autonomie gospodarcza od 1 stycznia 1990 roku.

24 grudnia - Kongres Deputowanych Ludowych w Moskwie uznał Pakt Mołotow-Ribbentrop za nieważny od samego początku, co oznacza, ze nie ma podstaw prawnych przynależności republik bałtyckich do ZSRS.