Tworzenie skutecznej organizacji

napisał: Jarret Wollstein
tłumaczenie: Krzysztof Kurpiecki

DLACZEGO W OGÓLE ZAKŁADAĆ ORGANIZACJĘ LIBERTARIAŃSKĄ?

Po pierwsze dlatego, że jest to zabawne I może sprawić wiele radości. Libertarianie lubią spotykać się z innymi libertarianami - libertariańskimi przyjaciółmi, partnerami biznesowymi czy sportowymi. Stworzenie grupy, która organizuje regularne spotkania, stwarza do tego niepowtarzalne okazje.

Drugim powodem jest promocja sprawy wolności. W dzisiejszych czasach wolność na całym świecie jest pod ciągłym obstrzałem. Podatki pochłaniają od 50 do 70% Twoich dochodów., drastycznie obniżając standard Twojego życia. Za posiadanie zdjąć porno czy narkotyków, które nie są akceptowane przez system prawny, możesz trafić do więzienia. Mały i średni biznes są dręczone coraz większymi podatkami i przeregulowywane na śmierć. Próba zachowania stanu Twoich finansów tylko do Twojej wiadomości, doprowadzi Cię do oskarżenia o pranie brudnych pieniędzy - Skarbówka wie o Tobie więcej niż Twój spowiednik. Rodzice, którzy nie wysyłają dzieci do państwowych centrów indoktrynacji - znanych jako szkoły publiczne - podlegają grzywnie, a nawet aresztowaniu. Służba zdrowia jest zmonopolizowana przez Państwo a politycy, ich krewni i znajomi coraz skuteczniej zmieniają nasze podatki w swoje własne dochody.

Jest sporo spraw, które powinny nas obchodzić. I to właśnie rodzi pilną potrzebę stworzenia organizacji, która się tymi właśnie sprawami zajmie. I możemy wygrać. Takie grupy jak Mothers Against Drunk Driving (Matki Przeciwko Prowadzeniu po Pijanemu)- zapoczątkowana przez dwie kobiety, z jednym wolnym pokojem, a która to grupa jest teraz ruchem ogólnokrajowym - pokazują nam, że dzięki determinacji i odwadze, kilku ludzi może zmienić bieg spraw, na skalę całego kraju.

No dobra, a co moja organizacja powinna robić?

Zbierajcie się i bawcie dobrze. Wasze spotkania powinny być rozrywkowe I ciekawe, inaczej mało kto przyjdzie. Proponuję smaczne przekąski, spotkania w restauracjach, klubach lub w spokojnym parku. Jedzcie, pijcie, tańczcie, poznawajcie się I cieszcie się życiem. Jeśli już to zrobiliście, możecie zacząć rekrutować nowych ludzi. Tak naprawdę to ludzie zaczną szukać sposobu, w który mogą się do was podłączyć. Przez kilka lat, mój Libertarian Social Club w Washington, DC, był umieszczany w rankingach tworzonych przez kluby samotnych ludzi.

Regularnie przyciągamy od 60 do 120 ludzi w piątkowe i sobotnie wieczory, mamy dobre jedzenie, i najlepszych mówców w mieście. Naprawdę, nie kosztowało to zbyt wiele. Restauracje, za darmo, z przyjemnością udostępniały nam sale bankietowe i nawet reklamowały nasze spotkania.

Uczestniczyliśmy w publicznych konsultacjach - przeciwko projektom -zakazu posiadania broni, zwiększania podatków czy cenzurze. Nasi ludzie przemawiają w gimnazjach i liceach, a jeśli to tylko możliwe występujmy w radio i TV. Czasami udaje nam się wpłynąć na podejmowane decyzje.

JAK PRZEPROWADZAC UDANE SPOTKANIA?

Podstawą sukcesu jest przeprowadzanie regularnych spotkań. Idealnie byłoby gdyby wasze spotkania odbywały się w tym samym miejscu, w tym samym czasie (miesiąca, tygodnia etc.). Dodatkowo zadbaj o to żeby:

1. Zaplanować swoje spotkanie przynajmniej 6-8 tygodni wcześniej, a to po to, aby mieć więcej czasu na rozreklamowanie spotkania. Większe wydarzenia potrzebują wyprzedzenia 3-4 miesięcznego. Gazety I radiostacje zwykle za darmo emitują ogłoszenia o imprezach zorganizowanych przez lokalnych mieszkańców.Jedna z najczęstszych - I bardzo poważnych - pomyłek, który popełniają organizatorzy - to nie wpisanie, odpowiednio wcześniej, spotkania w plan działań. Z tego powodu zostaje bardzo mało czasu na powiadomienie potencjalnych zainteresowanych, nikt nie przyjdzie na imprezę, o której nic nie wie, prawda?

2. Spotkanie zaplanuj w czasie najbardziej odpowiadającym potencjalnym zainteresowanym.Dla grup lokalnych najlepszy czas to piątek/sobota wieczór. W instytucjach z akademikami, bursami - środek tygodnia, po południu lub wieczorem, to najlepsza pora..

3. Zadbaj o to, aby spotkania były interesujące, zabawne i wciągające. Zaproś kontrowersyjnych mówców. Debatuj z opozycją. Zrób dobre kanapki. Zatrudnij atrakcyjne hostessy do witania gości.. Staraj się zaangażować wszystkich bez wyjątku, w dyskusję I projekty. Organizuj spotkania w interesujących miejscach.. Zrób grilla lub przyjęcie na plaży. Zrób tak, aby twoje spotkania były z niecierpliwością wyczekiwane przez ludzi aktywnych. Jeśli spotkanie jest w domu, przygotuj coś smacznego, kup dobre wino Jeśli chodzi o mówców, to na pewno znajdziesz wielu w różnych lokalnych organizacjach. Nie martw się - na Twoim spotkaniu wystąpią za darmo.

4. Ogłaszaj się, reklamuj.I jeszcze raz reklamuj. Nikt nie przyjdzie na Twoje spotkanie, jeśli nie dowie się o tym, na tyle wcześnie, aby zaplanować je sobie w swoim kalendarzu. Polecam ogłaszanie spotkań w biuletynie wysyłanym do członków potencjalnych i obecnych, co najmniej na dwa spotkania do przodu. Np. biuletyn wysyłany w połowie czerwca powinien ogłaszać już spotkania na drugą połowę lipca czy sierpień.

Reklamuj spotkania wśród tych, którzy jeszcze nie są członkami. Istnieje wiele niedrogich aczkolwiek skutecznych sposobów, włączając w to DARMOWE zamieszczanie w sekcji informacyjnej WSZYSTKICH lokalnych gazet czy w publikacjach innych organizacji, szeroka dystrybucja ulotek zrobionych na własnym komputerze, rozsyłanie informacji do lokalnych stacji radiowych i TV. Nie zapominaj o listach dyskusyjnych w internecie.

Jeśli w Twoim rejonie masz przychylnych Libertarianom radiowców, z pewnością chętnie wspomną w swoich programach o twoich spotkaniach, zapewniając Ci to, że za darmo usłyszą o nich tysiące, czy nawet setki tysięcy ludzi.

W każdym bądź razie, zawsze dawaj swoje ogłoszenia do publikacji odpowiednio wcześniej. Wiele gazet wymaga dostarczenia ogłoszeń na 2-3 miesiące przed publikacją, nawet gazety codzienne potrzebują niekiedy tygodni wyprzedzenia.

Co jest potrzebne do udanego spotkania - lista kontrolna:

Ogłaszaj się z wyprzedzeniem, co najmniej 4-6 tygodniowym. Zorganizuj porywających I kontrowersyjnych mówców.
Spotykaj się w miejscu, które łatwo znaleźć, jest wygodnie położone i ma dużo darmowych miejsc parkingowych.
Nie zamawiaj zbyt dużych sal. Spotkanie, na które przyjdzie 10 ludzi, źle wygląda w pomieszczeniu przeznaczonym dla 100.
Przyjdź wcześniej żeby sprawdzić czy wszystko jest w porządku. Czy działa nagłośnienie, czy wszystkie ulotki są wyłożone?
Powitaj każdego, wszyscy mają poczuć się oczekiwani. Gorąco polecam wynajęcie atrakcyjnej, uśmiechniętej, dobrze ubranej dziewczyny, która przywita każdego gościa.
Jeśli spotkanie jest małe ustaw krzesła w koło i pozwól każdemu się przedstawić.
Rozpocznij dokładnie w przewidzianym czasie.
Zdobądź nazwiska, adresy I telefony każdego, kto zjawi się na spotkaniu.
W instytucjach z akademikami upewnij się, że dostałeś adres domowy i ten z akademika/bursy
Zorganizuj plakietki z imionami, szczególnie, gdy Twoja grupa jest duża i ciągle rośnie.
Serwuj smaczne przekąski I napoje lub spotykaj się w restauracjach.
Zawsze miej pod ręką materiały informacyjne. Powinieneś mieć broszurę opisującą Twoją grupę, włączając w to cele, działania (podaj przykłady swoich udanych działań w przeszłości), publikacje, wysokość składek I dane kontaktowe lokalnych działaczy (imię, nazwisko, adres, e-mail, faks. Telefon - włączając w to godziny, w jakich najlepiej jest dzwonić)
Zwykle ograniczaj czas przemówień do 15-30 minut (uwaga większości ludzi znacznie słabnie po 30 minutach), przeznacz sporo czasu na pytania.
Zdobądź jak najwięcej informacji zwrotnych. Spytaj ludzi, co im się podobało/nie podobało w spotkaniu, jakie sugestie mają na następne działania i czy chcieliby pomóc organizacji.

DZIAŁANIA GRUPY

Gdy wzrośnie ilość ludzi w organizacji i Twoje doświadczenie, pojawi się duży wybór działalności, w którą możecie się zaangażować, w tym: debaty, kursy, koncerty, seminaria, działalność społeczna, pisanie listów do prasy, udział w konsultacjach społecznych, przekonywanie prawodawców. Poniżej kilka propozycji:

Broszura klubowa .Gdy już masz swoją grupę powinieneś wydawać miesięczną broszurę. Opisuj najciekawsze rzeczy, które zrobiliście, opisuj to, co może zainteresować członków i ogłaszaj przyszłe wydarzenia. Powinieneś także często podkreślać osiągnięcia i wkład poszczególnych ludzi we wszystko, co było zrobione, włączając w to ich przemówienia czy artykuły, które napisali, osiągnięcia i nagrody zawodowe itp. Broszura może być kserówką na A4. Najważniejsze aby ukazywała się regularnie, tak aby ludzie zawsze mogli na nią liczyć.

Rekrutacja nowych członków.Przyciągniesz nowych członków poprzez organizowanie/wspieranie ciekawych I ważnych wydarzeń. - takich jak ekscytujące przemówienia I debaty , projekty akcji społecznych I ciekawe imprezy towarzyskie.

Pozwól zapraszać się innym organizacjom jako mówca. Wspieraj libertariańskich mówców w ,gimnazjach, liceach, społecznościach lokalnych.

Pojawiaj się w radio/TV , tak często jak to możliwe. Bierz udział w publicznych debatach, konsultacjach projektów itp.

Pozyskiwanie funduszy. Jeśli działasz przy jakiejś placówce oświatowej jest prawdopodobne, że możesz pozyskać od nich jakieś fundusze. Ustanów składki członkowskie. Poniżej kilka sposobów na pozyskiwanie pieniędzy:

Zrób wyprzedaż (np. na aukcjach internetowych) niepotrzebnych rzeczy członków .
Pohandluj książkami czy innymi mediami.To nieźle działa w liceach czy na kampusach. Grupy, które zorganizowałem, pozyskiwały tysiące dolarów sprzedając książki i kasety libertariańskich organizacji czy takie materiały jak dokument o masakrze 80 ludzi przeprowadzonej przez FBI.
Sprzedaj swoich członków na aukcji. No, nie dosłownie, ale poproś ich, aby oddali kilka godzin swojej pracy (umiejętności) na potrzeby klubu, i wystaw to na aukcji. Prawnik może zaoferować kilka godzin pomocy prawnej. Nauczyciel, kilka lekcji. Hydraulik, kilka reperacji. Muzyk - występ na przyjęciu. To wszystko może pozwolić zebrać znaczną sumę pieniędzy.
Ogłaszaj się, że sprzedajesz broszury, książki, kasety.
Zorganizuj festiwal filmów o tematyce wolnościowej.
Zrób koncert lub turniej sportowy.
Poproś lokalnych biznesmenów I sympatyków o pomoc finansową, ale upewnij się, że możesz potem przedstawić namacalne efekty wykorzystania tych funduszy. Stolik z broszurami.Dobrze zaopatrzony stolik z bezpłatnymi broszurami, a także z książkami, płytami czy koszulkami na sprzedaż, to dobry sposób na przyciągnięcie nowych członków. Dobre miejsca wystawowe to targi, wejścia do urzędów pocztowych, centrów handlowych, centrów studenckich czy bibliotek.

Pisanie listów i artykułów. Są to działanie, w które może zaangażować się każdy. Większość radnych/posłów/senatorów otrzymuje znikomą ilość korespondencji, dlatego też skoncentrowany wysiłek kilkudziesięciu libertarian może sprawić, że uwierzą w silną społeczną opozycję, co do niektórych podatków czy regulacji. Pisanie regularnych listów do gazet/radio/TV może wpłynąć na opinię publiczną. Jeśli masz czas I talent możesz rozpatrzyć reguralne pisanie do gazet czy występy w lokalnych programach.

Możesz tęż reguralnie czytać listy od czytelników, w gazetach, aby zobaczyć, z kim warto się skontaktować.

Projekty akcji społecznych.Możesz uczestniczyć w projektach inicjowanych przez większe grupy czy instytucje (jak np. Instytut im. Adama Smitha), czy organizować własne projekty.

MODEL GRUPY

Lokalna grupa libertarian może składać się z kilku libertarian, spotykających się raz na miesiąc aby podyskutować, czy w celach towarzyskich. Może też być to dynamiczna społeczność z setkami członków tak jak Libertarian Social Club w połowie lat siedemdziesiątych. Może to być próba zorganizowania kilku kół w liceach. Może to być także próba zmiany sumienia całych narodów - jak Greenpace.

Typ grupy jaki stworzysz powinien po prostu pomagać w realizacji twoich celów. Jeśli masz pytania zawsze możesz je zadać nam bezpośrednio, lub na forum Generacji.

Jarret Wollstein - współzałożyciel Society for Individual Liberty , a także dyrektor ISIL. Zorganizował wiele libertariańskich grup, włączając w to oddziały SIL chapters na uniwersytecie w Maryland i wGeorge Mason University.

Po raz pierwszy opublikowano w czerwcu 1998. Artykuł stanowi część materiałów edukacyjnych ISIL.

Archiwum ABCNET 2002-2010