KOMUNIŚCI POZOSTAJA U WŁADZY (wybory 2001)

Od 1997 roku Albania żyje w stanie anarchii, a władze centralne nie kontrolują skutecznie całego kraju. W 1992 roku Partia Demokratyczna Saliego Berishy odniosła niekwestionowane zwycięstwo nad komunistami. Mimo licznych rozłamów, a dzięki naciskom administracyjnym i fałszerstwom wyborczym w 1996 roku Partia Demokratyczna znów uzyskała bezwzględną większość mandatów.  Załamanie się w następnym roku piramid finansowych zwłaszcza na południu kraju spowodowało zamieszki, które doprowadziły do zniszczenia znacznej części struktur państwowych i zmusiły do rozpisania przedterminowych wyborów. Bezapelacyjne zwycięstwo odniosła w nich postkomunistyczna Partia Socjalistyczna Fatosa Nano, uzyskując 99 na 155 mandatów w Zgromadzeniu Narodowym.
 
Partia Socjalistyczna kontroluje przede wszystkim południową część kraju, podczas gdy na północy (Mirdita, Szkodra) nadal w praktyce władzę sprawuje Partia Demokratyczna. Obecne wybory potwierdziły rozszerzenie władzy Partii Socjalistycznej. Fakt bowiem, że 25 czerwca 2001 roku w pierwszej turze uzyskała ona 33 mandaty w okręgach większościowych świadczy jedynie, iż kontroluje tamtejsze komisje wyborcze. Problem Albanii polega na tym, iż niezależnie od tego kto oblicza głosy, zawsze stara się dokonać fałszerstw wyborczych i zastrasza wyborców.
 
8 lipca 2001 roku w drugiej turze socjaliści zdobyli 37 mandatów w okręgach większościowych, a więc razem dysponują 70 mandatami spośród 110 przydzielanych w systemie większościowym. 40 mandatami większościowymi podzielili się sojusznicy komunistów, centrum i Partia Demokratyczna. Pozostałe 45 mandatów zostanie rozdzielonych według list partyjnych w systemie proporcjonalnym, co oznacza, iż komuniści otrzymają większość z nich.
 
Koalicja kierowana przez Partię Demokratyczną zdobyła w pierwszej turze 17, a w drugiej jedynie 5 mandatów w systemie większościowym. Demokraci chcą domagać się powtórzenia wyborów w kilku okręgach, argumentując, iż wyborcy byli zastraszeni przez policję w cywilu. Zwraca uwagę bardzo niska frekwencja: 54 proc. w pierwszej i 48 proc. w drugiej turze, co potwierdza domniemanie, iż ludzie albo bali się głosować, albo nie widzieli żadnej w tym korzyści dla siebie.
 
Partia Demokratyczna kierowała koalicją, w skład której weszła prawicowa Partia Republikańska, ruch monarchistyczny i Balli Kombetar – partyzanta antykomunistyczna lat 40-tych.
 
Pozostałe 18 mandatów przyznawanych w systemie większościowym uzyskały partie centrum: Nowa Partia Demokratyczna Genca Pollo, który wystąpił z Partii Demokratycznej zrażony autorytaryzmem Berishy, socjaldemokraci, partia mniejszości greckiej i liberałowie z Partii Aliansu Demokratycznego - PAD. Trzy ostatnie ugrupowania tradycyjnie oscylują wokół komunistów i w poprzedniej kadencji wchodziły w skład koalicji rządowej. Z całą pewnością komuniści wraz z sojusznikami będą dysponowali 85 głosami w parlamencie by w roku następnym wybrać swego kandydata na stanowisko prezydenta Albanii.
 
Wydaje się, że dopóki na prawicy nie dojdzie do zmiany przywództwa i odejścia Berishy, nie będzie ona miała szans na pokonanie Partii Socjalistycznej, nawet przy uwzględnieniu specyfiki procesu wyborczego w tym kraju.