NATO oficjalnie zdementowało doniesienia brytyjskiego czasopisma specjalizującego się w problemach bezpieczeństwa i wywiadu „Jane`s Intelligence Digest” jakoby sekretarz generalny Sojuszu George Robertson zalecił wstrzymanie ratyfikacji umowy o przyjęciu Słowacji do NATO oraz ograniczenie prywatnych i zawodowych kontaktów jego pracowników ze Słowakami. Co wywołało to zamieszanie?
W sierpniu premier słowacki i szef Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (SDKU) Mikulasz Dzurinda wskazał na tzw. skupinkę czyli siedem osób, w tym szefa Narodowego Urzędu Bezpieczeństwa (NBU) Ivana Mojżisza jako na szkodzących interesom państwa i SDKU. Informacje jakie 10 września 2003 roku Dzurinda przedstawił radzie ministrów, a które miały uzasadnić odwołanie Mojżisza, są tajne i dlatego uczestnicy posiedzenia odmówili ich ujawnienia, zaznaczając jedynie, iż nie chodzi o kwestie bezpieczeństwa. W głosowaniu nad odwołaniem Mojżisza głosy podzieliły się równo i wobec szef NBU zachował swe stanowisko; ministrowie z koalicji węgierskiej (SMK) i Ruchu Chrześcijańsko-Demokratycznego (KDH) oraz minister obrony Ivan Szimko (SDKU) wypowiedzieli się przeciwko wnioskowi premiera, natomiast Durindę poparli pozostali członkowie SDKU oraz 2 ministrowie z Sojuszu Nowego Obywatela (ANO).
Reakcja Dzurindy była natychmiastowa: Szimko utracił stanowisko wiceprzewodniczącego partii i na żądanie premiera został 24 września odwołany przez prezydenta Schustera, który w tej sprawie jasno dał do zrozumienia, iż postępuje wbrew swej woli.
Niestety nie wiemy jakie są przyczyny utraty zaufania premiera do Mojżisza, który kierował NBU od 2001 roku. Urząd zajmował się sprawami bezpieczeństwa i prowadził sprawdzanie urzędników mających mieć dostęp do informacji niejawnych NATO. Wprawdzie ambasada USA potwierdziła zaufanie do Mojżisza ale Dzurinda powołał się na byłego szefa kontrwywiadu Petera Totha jako źródło swoich informacji. Zaznaczmy, iż Toth utracił swoje stanowisko, gdyż wysunięto przeciwko niemu zarzuty natury kryminalnej. Tymczasem NBU oskarżyła Ladislava Pittnera, szefa Słowackiej Służby Informacyjnej (SIS) o dostarczenie premierowi teczki zawierającej screening Mojżisza przeprowadzony w 2002 roku i rzeczywiście w czasie kontroli dokonanej przez Urząd w kancelarii premiera teczkę znaleziono. Oznacza to, iż Pittner złamał ustawę o informacji niejawnej, gdyż ta stwierdza, że dokumenty ze swoich archiwów SIS może dostarczać tylko NBU i sądowi. Szef SIS twierdził poprzednio, że jedynie informował premiera na piśmie o ryzyku mianowania Mojżisza. Złamanie ustawy przez Pitnera i Dzurindę, który nie miał prawa posiadać teczki Mojżisza, może stać się przyczyną upadku rządu, choć nadal nie wiadomo jak był wynik sprawdzenia szefa NBU.
W tej chwili głównym oskarżonym o prowadzenie zakulisowej gry na scenie politycznej stał się Pittner, któremu zarzuca się, iż posługując się SIS wyrównuje rachunki z ludźmi, którzy doprowadzili do jego dymisji jako ministra spraw wewnętrznych w 2001 roku. Po opuszczeniu MSW Pittner objął szefostwo SIS, gdzie miał dokonać czystek ale zadania tego nie wykonał. SIS nie przekazał do dziś archiwów komunistycznej StB do słowackiego IPN, co rodzi zarzuty i posługiwaniu się nimi w aktualnej grze politycznej.
Uwagi:
SIS przekazuje NBU informacje o osobach i ryzykach, a NBU wydaje zaświadczenia
Według Vladimira Mitry, Mojľią był informatorem „Jane`s intelligence digest”.
Mojżisz był szefem NBU.
SIS nie wydał archiwum StB słowackiemu IPNowi
Mitro - funkcjonariusz MSW przed 1989, szef SIS 1993-1995 składającego się z byłych StB, Mitro odmówił śledzenia dziennikarzy, ponownie szef SIS (1998-2002); pod naciskiem KDH i SMK, SIS zakładał nielegalne podsłuchy (1998-2002).
Wojskowa prokuratura ustaliła, że SIS nielegalnie podsłuchiwał Pavola Ruska i redaktorów SME
SIS čelila ąkandálom od svojho vzniku. Opakovane sa objavili obvinenia, ľe µudia z tajnej sluľby s informáciami obchodujú, vyrábajú aféry a ľe SIS slúľi politikom na ich nekalé ciele. Za vlády Vladimíra Mečiara pracovala najmä pre premiéra a jeho HZDS.