Wojenna rzeczywistość
Chciałem Ci jeszcze powiedzieć, że nasz kraj to ...
„ ... wana ... rozmowa kontrolowana ... rozmowa kontrolowana ...”
... nie rzeknę Ci już nic, chcę mieć czystą kartotekę.
Jestem bez butów, bez żarcia, może pójść na bazar ...
...„Spekulantom stanowcze – NIE!...Spekulantom stanowcze – NIE!...”
... trudno, będę chodził boso i głodował.
Ma krytyka stanu wojennego jest głosem mego pokolenia ...
„ ... skiego ... Młodzież popiera politykę Jaruzelskiego ... „
... w takim moje pokolenie już nie istnieje.
Czuję się źle, alenacja, alienacja, wszędzie niebezpiecznie ...
„ ... spokój ... Armia przywróciła wszystkim spokój ... Armia przy ...”
... znów o mnie zapomniano.
x x x
Byle tylko znów nie oślepnąć,
Nie odwrócić nie widzących źrenic
Od zdeptanej bieli i czerwieni,
Od zeschniętej, czarnej kromki chleba,
Dalekiego wyblakłego nieba,
Twarzy szarych jak zwietrzały kamień,
Liter, spiesznie wydrapanych w bramie,
I od krwi, która nie chce skrzepnąć.
Byle tylko znów nie ogłuchnąć,
Nie zagubić wśród sprzedajnych braw
Głosu Bożych dziesięciorga praw,
Nie zamienić na dawne frazesy,
Na srebrniki z judaszowej kiesy
Tych słów starych, a czystych, jak kryształ,
Tych słów cichych, a dźwięcznych, jak wystrzał,
Słów, co muszą znów gromem wybuchnąć.
Byle tylko znów nie zaniemówić,
Małym lękom nie dać wzrosnąć w ciszy,
Ust nie zatkać, bo „Któż usłyszy?”,
Nie przestąpić – milcząc – smugi cienia,
Która wolnych w niewolników zmienia,
Nie podawać – milcząc – ręki katom,
Nie giąć znów się w pokorze, by za to
W gruzach domu gniazdo sobie uwić ...