NATO oficjalnie zdementowało doniesienia brytyjskiego czasopisma
specjalizującego się w problemach bezpieczeństwa i wywiadu „Jane`s
Intelligence Digest” jakoby sekretarz generalny Sojuszu George
Robertson zalecił wstrzymanie ratyfikacji umowy o przyjęciu
Słowacji do NATO oraz ograniczenie prywatnych i zawodowych kontaktów
jego pracowników ze Słowakami. Co wywołało to zamieszanie?
W sierpniu premier słowacki i szef Unii
Chrześcijańsko-Demokratycznej (SDKU) Mikulasz Dzurinda wskazał na
tzw. skupinkę czyli siedem osób, w tym szefa Narodowego
Urzędu Bezpieczeństwa (NBU) Ivana Mojżisza jako na szkodzących
interesom państwa i SDKU. Informacje jakie 10 września 2003 roku
Dzurinda przedstawił radzie ministrów, a które miały
uzasadnić odwołanie Mojżisza, są tajne i dlatego uczestnicy
posiedzenia odmówili ich ujawnienia, zaznaczając jedynie, iż
nie chodzi o kwestie bezpieczeństwa. W głosowaniu nad odwołaniem
Mojżisza głosy podzieliły się równo i wobec szef NBU
zachował swe stanowisko; ministrowie z koalicji węgierskiej (SMK) i
Ruchu Chrześcijańsko-Demokratycznego (KDH) oraz minister obrony
Ivan Szimko (SDKU) wypowiedzieli się przeciwko wnioskowi premiera,
natomiast Durindę poparli pozostali członkowie SDKU oraz 2
ministrowie z Sojuszu Nowego Obywatela (ANO).
Reakcja Dzurindy była natychmiastowa: Szimko utracił stanowisko
wiceprzewodniczącego partii i na żądanie premiera został 24
września odwołany przez prezydenta Schustera, który w tej
sprawie jasno dał do zrozumienia, iż postępuje wbrew swej woli.
Niestety nie wiemy jakie są przyczyny utraty zaufania premiera do
Mojżisza, który kierował NBU od 2001 roku. Urząd zajmował
się sprawami bezpieczeństwa i prowadził sprawdzanie urzędników
mających mieć dostęp do informacji niejawnych NATO. Wprawdzie
ambasada USA potwierdziła zaufanie do Mojżisza ale Dzurinda powołał
się na byłego szefa kontrwywiadu Petera Totha jako źródło
swoich informacji. Zaznaczmy, iż Toth utracił swoje stanowisko,
gdyż wysunięto przeciwko niemu zarzuty natury kryminalnej.
Tymczasem NBU oskarżyła Ladislava Pittnera, szefa Słowackiej
Służby Informacyjnej (SIS) o dostarczenie premierowi teczki
zawierającej screening Mojżisza przeprowadzony w 2002 roku i
rzeczywiście w czasie kontroli dokonanej przez Urząd w kancelarii
premiera teczkę znaleziono. Oznacza to, iż Pittner złamał ustawę
o informacji niejawnej, gdyż ta stwierdza, że dokumenty ze swoich
archiwów SIS może dostarczać tylko NBU i sądowi. Szef SIS
twierdził poprzednio, że jedynie informował premiera na piśmie o
ryzyku mianowania Mojżisza. Złamanie ustawy przez Pitnera i
Dzurindę, który nie miał prawa posiadać teczki Mojżisza,
może stać się przyczyną upadku rządu, choć nadal nie wiadomo
jak był wynik sprawdzenia szefa NBU.
W tej chwili głównym oskarżonym o prowadzenie zakulisowej
gry na scenie politycznej stał się Pittner, któremu zarzuca
się, iż posługując się SIS wyrównuje rachunki z ludźmi,
którzy doprowadzili do jego dymisji jako ministra spraw
wewnętrznych w 2001 roku. Po opuszczeniu MSW Pittner objął
szefostwo SIS, gdzie miał dokonać czystek ale zadania tego nie
wykonał. SIS nie przekazał do dziś archiwów komunistycznej
StB do słowackiego IPN, co rodzi zarzuty i posługiwaniu się nimi w
aktualnej grze politycznej.
Uwagi:
SIS przekazuje NBU informacje o osobach i ryzykach, a NBU wydaje
zaświadczenia
Według Vladimira Mitry, Mojľią był informatorem „Jane`s
intelligence digest”.
Mojżisz był szefem NBU.
SIS nie wydał archiwum StB słowackiemu IPNowi
Mitro - funkcjonariusz MSW przed 1989, szef SIS 1993-1995
składającego się z byłych StB, Mitro odmówił śledzenia
dziennikarzy, ponownie szef SIS (1998-2002); pod naciskiem KDH i SMK,
SIS zakładał nielegalne podsłuchy (1998-2002).
Wojskowa prokuratura ustaliła, że SIS nielegalnie podsłuchiwał
Pavola Ruska i redaktorów SME
SIS čelila ąkandálom od svojho vzniku. Opakovane sa
objavili obvinenia, ľe µudia z tajnej sluľby s informáciami
obchodujú, vyrábajú aféry a ľe SIS slúľi
politikom na ich nekalé ciele. Za vlády Vladimíra
Mečiara pracovala najmä pre premiéra a jeho HZDS.