Wacław Wojenny
Niepodległość państwa polskiego i wolności obywatelskie są dla Polaków wartościami najwyżej stawianymi w hierarchii indywidualnych i społecznych wartości. Świadczy o tym nie tylko historia naszego narodu, ale również i czasy obecne. Polska mocą postanowień jałtańskich z 1945 roku uzyskała tylko pozorną niepodległość, dostając się w orbitę wpływów naszego największego od kilku stuleci wroga – imperium rosyjskiego. Nie jest prawdą, to co wszem i wobec ogłasza komunistyczna historia, że dyktator rewolucji październikowej Lenin uznał prawo Polaków do stworzenia suwerennego państwa. Wprawdzie słowa, że „Polska ma prawo do całkowitej niepodległości pod względem państwowo-narodowym” padły w Piotrogrodzie, ale nie z ust Lenina, lecz w formie odezwy zredagowanej przez Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich.
Przypomnijmy, że Rada Piotrogrodzka posiadała w swoim składzie większość socjaldemokratów-mienszewików, a więc nie komunistów. Deklaracja została ogłoszona na długo przed rewolucją październikową i opanowaniem Rad Robotniczych i Żołnierskich przez zwolenników komunistów. Lenin nigdy nie wypowiadał się na temat Niepodległości Polski, gdyż traktował ją jako jeden z narodów Rosji. Dokładną wykładnię koncepcji komunistów wobec niezawisłości innych ościennych narodów dał Józef Stalin. Wg niego zasada samostanowienia powinna polegać na powstawaniu w tych krajach „władzy Rad” jako formacji państwowych z naczelnym zadaniem przyłączenia się do federacyjnej Rosyjskiej Republiki Rad. Niepodległa Polska powstała nie tylko dlatego, że wojnę 1914 przegrały wszystkie zaborcze państwa, ale przede wszystkim z woli całego narodu zjednoczonego wokół tej naczelnej narodowej wartości.
Plan wodzów światowego komunizmu nie zrealizowany w 1918 i 1920 roku został wcielony w życie po 1945 roku. Delegatury sowieckiej Republiki Rad osiedliły się w Warszawie i w innych wschodnioeuropejskich stolicach. Niepodległa Polska – „bękart traktatu wersalskiego”(1) – przestała istnieć. Stało się to za wiedzą i pozwoleniem wszystkich głównych sił, które przyczyniły się do zwycięstwa nad totalitaryzmem hitlerowskim. Dzisiaj z perspektywy 40 lat Jałta jest oceniona jako poważny błąd polityczny wolnego świata, przyczyniający się do wzrostu napięcia międzynarodowego i groźby wojny nuklearnej.
Naród polski zwłaszcza w ostatnich trzech latach doświadczając w życiu społecznym elementów wolności osobistej uświadamia sobie powoli, zwłaszcza po 13 Grudnia, że wolność jednostki i poszanowanie praw osobowych jest ściśle związane ze stopniem samodzielności państwowej. Czyli inaczej, że podstawowe prawa polityczne może zagwarantować Polakom tylko polska władza państwowa, pochodząca z powszechnych wyborów. Wszelkie inne rozwiązania są niepotrzebną złudą - tym boleśniejszą, im człowiek bardziej w nie wierzy. Dialog władzy z narodem, to rzeczywisty współudział w decydowaniu o polityce wewnętrznej i zagranicznej. Jedyną, podkreślam jedyną jego autentyczną formą są WOLNE WYBORY, gwarantujące pluralizm polityczny, a co za tym idzie wolność jednostki na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej i kulturalnej. O innym dialogu w naszej polskiej rzeczywistości nie może być mowy, choćby nawet z szacunku do tego słowa. Środowisko polityczne zgrupowane wokół naszego pisma od początku swego istnienia propaguje ideę SAMOSTANOWIENIA jako jedyny sensowny cel politycznej konspiracji.
Jesteśmy usatysfakcjonowani, że ta przecież nie nowa w naszych narodowych dziejach koncepcja, zrodzona jeszcze w czasach legalnej działalności NSZZ „Solidarność”, zyskuje coraz więcej zwolenników. Do ich grona zaliczyć również należy ugrupowanie wydające „Solidarność Narodu”. Jest to nazwa pisma,(2) które jak samo się określiło, ma służyć sprawie niepodległości. Wydające je ugrupowanie przyjęło nazwę „Kongres Solidarności Narodu” (KSN) i swoje ideowe motto zawarło w trzech słowach – „Wolność, Całość, Niepodległość”.
„Jednością silni – piszą autorzy – z mocy prawa do samostanowienia i własnego wyboru, stanowimy Kongres Solidarności Narodu – Polskę. Zgromadzenie ludzi rozumnych i wolnych, rzucających wyzwanie kłamstwu, posiadających niezbywalne prawa o decydowaniu o własnym losie dziś, jutro i pojutrze”. W pierwszym punkcie programu czytamy: „wartość nadrzędną stanowi dla nas niepodległa i suwerenna Polska, niepodległy, suwerenny Naród Polski”. Dalej zaś: „żadne pojęcie tzw. ograniczonej suwerenności nie da się pogodzić z ideą niepodległości”. Politykę wewnętrzną niepodległego państwa autorzy programu proponują oprzeć na zwierzchnictwie narodu nad państwem, którego najistotniejszym elementem powinna być demokratyczna ordynacja wyborcza, z uwzględnieniem pluralizmu politycznego i społecznego. W przeciwnym razie udział w głosowaniu jest aktem wrogim wobec naszego kraju.
W posłaniu skierowanym do Ojca Św. datowanym na dzień 16.VI.1983 r. członkowie KSN-u tak piszą:
„Pozbawieni po 1939 roku prawa do samostanowienia, trwamy w stanie ex lex, w stanie bezprawnym: pozbawieni władania swoim państwem nie mogliśmy dotąd wyłonić w demokratycznych wolnych wyborach politycznych władz Narodu Polskiego. Odrzucamy uczestnictwo w kłamstwie – naszą odpowiedzialną obecność w życiu Polski opieramy o przewodnie wartości: Kościół, Solidarność (bez cudzysłowia, podkreślenia moje), Niepodległość”. I dalej: „kierując się nakazami sumienia broniliśmy i będziemy bronić naszych podstawowych praw: prawa do zachowania odrębności narodowej i terytorialnej…, prawa do decydowania o własnym losie wreszcie”. Mamy nadzieję, że podjęte przez nasz i przez ugrupowanie opozycji politycznej skupionej wokół „Solidarności Narodu” wysiłki zmierzające do przekreślenia postanowień Jałtańskich i wyzwolenia Polski spod sowieckiej i rodzimej okupacji staną się niedługo sensem patriotycznych postaw większości Polaków. „Suwerenność państwa jest głęboko związana z jego zdolnością do proklamowania wolności narodu, czyli stworzenia warunków, które mu pozwolą wyrazić całą swoją tożsamość historyczną i kulturalną, to znaczy pozwolą mu być suwerennym poprzez państwo”. Są to słowa Jana Pawła II wypowiedziane w Częstochowie. Sądzimy, że nie wymagają one żadnego komentarza.
Przypisy:
(1) Słowa Mołotowa wypowiedziane w Radzie Najwyższej Związku Sowieckiego w 1939 r.
(2) W podziemiu ukazują się dwa pisma o tym tytule. Omawiamy tu poglądy tzw. „Czerwonej Solidarności Narodu” (od czerwonego i wykonanego solidarnościowym pismem tytułu).