Raport: System Służb Wywiadowczych Iraku

Wojna z Irakiem wydaje się nieunikniona. Zapewnienia administracji prezydenta Busha, że iracka dyktatura już posiada lub będzie posiadać broń masowego rażenia wydają się wiarygodne. Trwa ostateczne odliczanie, a w próby mediacji zaangażowane są różne państwa wykorzystując do tego między innymi służby specjalne. Na tym polu Irak nie pozostaje w cieniu. Pracownicy służb specjalnych Hussejna, ci sami, którzy w przeszłości zaangażowani byli w łamanie embarga na nowoczesne technologie i komponenty do produkcji broni, teraz starają się zjednać sobie zwolenników wśród państw niechętnych wojnie. Nasza redakcja postanowiła zapoznać czytelników z historią i dniem teraźniejszym irackich służb wywiadowczych.

Struktury

Irak jak każde państwo totalitarne posiada rozrośniętą strukturę służb specjalnych, skierowaną na zdobywanie informacji z zagranicy, kontrwywiad, służbę bezpieczeństwa, odpowiedzialną za inwigilowanie własnego społeczeństwa, struktury wojskowe i kilka innych wyspecjalizowanych agend. Ocenia się, że bez Gwardii Prezydenckiej, posiadającej własne struktury wywiadowcze i oddziałów nazywanych Fadaeenami Saddama liczba personelu służb specjalnych waha się w granicach 32.000 funkcjonariuszy.

I. Jihaz al-Mokhabarat al-Amma (Mukhabarat) - Iracka Służba Wywiadu (ISW) lub Główny Zarząd Wywiadu (GZW)

Organizacja ta powstała jeszcze w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku jako wywiad opozycyjnej partii Baath. Jej ówczesna nazwa brzmiała Jihaz al-Khas. Swoją obecną nazwę nosi od 1973 roku. ISW zatrudnia 4.000 funkcjonariuszy pracujących nad operacjami w kraju i zagranicą oraz wywiadem radiowym.. Od 1 lipca 1997 roku na czele ISW stoi były szef Departamentu 4 i Ambasador Iraku w Turcji. Struktura wywiadu irackiego oparta jest o jeden zarząd nazywany pierwszym, trzy biura tematyczne i dwadzieścia osiem dyrekcji.

Zarząd I - Gabinet Dyrektora ISW, w którym znajduje się sekretariat, komórki audytu wewnętrznego, ochrony, biura koordynacji działań wewnątrz i na zewnątrz Iraku, kasa. Gabinet mieści się w kompleksie ISW w dzielnicy Mansour w Bagdadzie.

Dyrekcja 2 - Administracja - która zajmuje się wypłatami i nagrodami, ochroną obiektu kwatery głównej, zarządzaniem nieruchomościami należącymi do ISW oraz rejestracją pracowników.

Dyrekcja 3 - Nadzór i Inwigilacja- komórka odpowiedzialna za obserwację stacjonarną ( hotele, sklepy, sprzedawcy gazet) oraz mobilną ( samochody). Jej szefem jest Mohammed Al Douri (Abu Nihad), a zastępcą Subhi Ibrahim Al Jibouri. Siedziba Dyrekcji mieści się w Narodowym Instytucie Bezpieczeństwa w dzielnicy Jihad w Bagdadzie.

Dyrekcja 4 - Tajna Służba - odpowiedzialna za inwigilację i nadzór nad członkami irackiego rządu, partii, stowarzyszeń, opozycji i ambasad. Prowadzi rozpoznanie radiowe. Dyrekcja ta koordynuje prace innych Dyrekcji: 3.5,9,12,14,18. Posiada swoje biura w Turcji, Ameryce, Korei Północnej i Południowej, krajach WNP i Zatoki Perskiej. Szefem Dyrekcji jest Abdul Aziz Al Qartan.

Dyrekcja 5 - Kontrwywiad - wyspecjalizowana w zwalczaniu obcej agentury. Koordynuje pracę Dyrekcji: 3,4,14,18. Szefem jest Brig Sadoon Ali Al Tikriti, zastępcą Ahmed Lahij Al Dulaimi.

Dyrekcja 6 - Bezpieczeństwo Wewnętrzne - struktura odpowiedzialna za sprawdzanie lojalności pracowników wywiadu. Na jej czele stoi Gen. Abdul Hameed Yasin Al Ghurairi.

Dyrekcja 7 - Więzienie Al Haakimiya

Dyrekcja 8 - Technika Specjalna - struktura odpowiedzialna za dostarczanie specjalistycznego wyposażenia szpiegowskiego jak środki łączności, broń, trucizny. Jej szefem jest Egipcjanin Dr. Mohammed Al Masri.

Dyrekcja 9 - Tajne Operacje - jedna z najważniejszych Dyrekcji w wywiadzie Irackim. Odpowiedzialna jest za działania poza granicami kraju, w tym i sabotaż. Koordynuje działania Dyrekcji: 5,12,14,18. Jej szefem jest gen. Abdul Hameed Khalaf Al Bayati.

Dyrekcja 10 - Prawny - odpowiedzialny za wszystkie kwestie związane z problematyką prawniczą.

Dyrekcja 11 - Finansowy - obsługuje wszystkie Dyrekcje za wyjątkiem I.

Dyrekcja 12 - Elektroniczna Inwigilacja - odpowiedzialna za zakładanie i zwalczanie urządzeń podsłuchowych. Dyrekcja 13 - Medyczna - odpowiada za opiekę zdrowotną nad pracownikami ISW.

Dyrekcja 14 - Operacje Specjalne - super tajna komórka zajmująca się operacjami poza granicami Iraku. Odpowiedzialna za współpracę z terrorystami i zwalczanie opozycji. Jej szefem jest Brig Nouri Al Douri.

Dyrekcja 15 - Transport

Dyrekcja 16 - Naprawy - odpowiedzialna za modernizację, naprawy i utrzymywanie czystości na terenie budynków ISW.

Dyrekcja 17 - Narodowy Instytut Bezpieczeństwa - faktycznie szkoła wywiadu.

Dyrekcja 18 - Iran

Dyrekcja 19 - Kontrola Wewnętrzna

Dyrekcja 20 - Wydawnictwo

Dyrekcja 21 - Rezydenci - komórka odpowiedzialna za nadzór na obcokrajowcami zamieszkałymi w Iraku.

Dyrekcja 22 - Ochrona - odpowiada za fizyczną ochronę wysokich funkcjonariuszy ISW i gości zagranicznych szefa wywiadu.

Dyrekcja 23 - Południe - odpowiada za działalność wywiadowczą południowych sąsiadów Iraku.

Dyrekcja 24 - Północ - odpowiada za działalność wywiadowczą na terenie irackiego Kurdystanu.

Dyrekcja 25 - Zachód - odpowiada za działalność wywiadowczą na terenie Syrii i Jordanii.

Dyrekcja 26 - Wschód - odpowiedzialna za działalność wywiadowczą wschodnich sąsiadów Iraku.

Dyrekcja 27 - Konstrukcje i Inżynieria - odpowiada za budowę nowych obiektów dla wywiadu i jego szefów.

Dyrekcja 28 - Zabezpieczenie Organizacji Przemysłu Zbrojeniowego (MIO)

II. Al-Istikhbarat al-Askariyya - Wywiad Wojskowy

Jest strukturą podporządkowaną sztabowi generalnemu Armii Irackiej. Wywiad wojskowy zatrudnia około 6.000 żołnierzy i oficerów. Do jego głównych zadań należy działalność w kraju i za granicą oraz wywiad radiowy. Siedziba organizacji znajduje się na przedmieściach Bagdadu i zajmuje obszar ponad 300 kilometrów kwadratowych. WW posiada również swoje biura poza stolicą i są odpowiedzialne za poszczególną problematykę. I tak Kirkuk odpowiada za problematykę Iranu i Kurdów, Mosul za Turcję i Syrię, Basra za Iran i państwa zatoki. W centrali w Bagdadzie znajdują się departamenty powielające pracę biur regionalnych oraz pracujące nad innymi państwami takimi jak Jordania, Egipt, Arabia Saudyjska, USA itd.

Centrala wywiadu wojskowego podzielona jest na sześć wydziałów:

Wydział Administracyjny - odpowiedzialny za zarządzenie i dowodzenie wywiadem

Wydział Polityczny - odpowiedzialny za zbieranie materiałów wywiadowczych

Brygada wojskowa - odpowiedzialna za ochronę Bagdadu

Wydział Specjalny - odpowiedzialny za organizację akcji szpiegowskich poza Irakiem

Wydział Bezpieczeństwa - odpowiedzialny za lojalność wewnątrz WW

Wydział 999 - odpowiedzialny za prowadzenie operacji szpiegowskich. Podzielony jest na sześć batalionów, 1 - Iran, 2 - Arabia Saudyjska, 3 - Izrael, 4 - Turcja, 5 - Operacje morskie, 6 - opozycja

III. Główne Kierunki Zainteresowań

Sytuacja państwa irackiego po wojnie w zatoce stała się wyjątkowo trudna. Restrykcyjne embargo spowodowało wstrzymanie dostępu do nowoczesnych technologii wykorzystywanych militarnie. Ponadto, Irak stał się izolowany na arenie międzynarodowej i mógł liczyć jedynie na pomoc krajów uważanych za rozbójnicze.

W tej sytuacji służby wywiadowcze stanęły przed nowymi wyzwaniami. Są one następujące:

a) pozyskanie nowego uzbrojenia

b) pozyskanie nowoczesnych technologii

c) pozyskanie poparcia międzynarodowego dla zniesienia embarga, a w chwili obecnej dla sprzeciwu wobec planowanej inwazji amerykańskiej

Irackie służby mogły zwrócić się o pomoc do kilku swoich starych przyjaciół i państw chcących realizować swoją odmienną od amerykańskiej politykę lub potrzebujących pieniędzy. Dlatego też został naznaczony program realizacji powyższych trzech punktów. Służby Irackie skoncentrowały się na następujących obszarach zainteresowań:

a) kraje zatoki, gdyż znajdują się tam cały czas militarne instalacje USA oraz stacjonują żołnierze NATO. Ponadto starają się uzyskać poparcie dla prowadzonej przez Bagdad polityki antyizraelskiej, która w ich opinii, słusznie, może podkopać koalicję aliantów.

b) kraje czarnej Afryki, gdzie można omijając embargo uzyskać dostęp do broni. Ten kierunek jest o tyle mało przyszłościowy, że większość państw „czarnej Afryki” jest również na liście krajów objętych embargiem. Jednak wywiad Iracki, wychodzi z założenia, że o wiele łatwiej będzie można uzyskać sprzęt wojskowy tą drogą, mniej chętnie kontrolowana przez zachodnich inspektorów i służby specjalne. Pewnym niebezpiecznym odstępstwem od tej normy jest Republika Południowej Afryki, w której czarni politycy już nie raz opowiadali się przeciwko interwencji, a przemysł zbrojeniowy RPA przeżywa poważne kryzysy od czasu likwidacji apartchaidu.

c) kraje WNP, a zwłaszcza Rosja, Ukraina i laickie reżimy w Azji Środkowej. Z tej strony Bagdad może spodziewać się cichego poparcia. Polityczne jest ostatnio szczególnie widoczne, ale nadal pozostaje niewyjaśniona sprawa porozumień pomiędzy FAPSI a Al-Istikhbarat al-Askariyya. W opinii przedstawicieli służb specjalnych Irak otrzymał od Rosjan techniki dekryptażu i kryptażu informacji radiowych, w tym w pasmach GSM.

Nadal również niewyjaśniona pozostaje sprawa dostarczenia przez Ukrainę systemów radarowych Kolczuga oraz innych typów uzbrojenia w tym czołgów i pojazdów opancerzonych.

d) agenci wpływu, których nie brakuje po obu częściach Atlantyku. Służby irackie mogą liczyć na dość szybkie i tanie pozyskania w środowiskach bądź to nastawionych antyamerykańsko, antyglobalistycznie i pacyfistycznie. Pierwsze efekty kampanii widać, zwłaszcza w Niemczech, Francji i Belgii.

IV. Podsumowanie

Wojna z Irakiem wydaje się nieunikniona. Zapewnienia administracji prezydenta Busha, że iracka dyktatura już posiada lub będzie posiadać broń masowego rażenia wydają się wiarygodne. Trwa ostateczne odliczanie, a w próby mediacji zaangażowane są różne państwa wykorzystując do tego między innymi służby specjalne. Na tym polu Irak nie pozostaje w cieniu. Pracownicy służb specjalnych Hussejna, ci sami, którzy w przeszłosci zaangażowani byli w łamanie embarga na nowoczesne technologie i komponenty do produkcji broni, teraz starają się zjednać sobie zwolenników wśród państw niechętnych wojnie.

Archiwum ABCNET 2002-2010