2. DEKLARACJA SOLIDARNOŚCI

W obliczu planowanych przez reżim posunięć mających nakłonić społeczeństwo do rezygnacji z dalszej walki o swe prawa, my, przedstawiciele różnych ugrupowań i instytucji społecznych, zepchniętych przez totalitarny system do podziemia jednoczymy nasze wysiłki w ruchu wyzwolenia społecznego „Solidarność” i oświadczamy:

1. Celem naszych działań jest wolność i samorządność społeczeństwa i niepodległość państwa polskiego. W niesuwerennym kraju nie można zapewnić trwałego istnienia legalnym, suwerennym organizacjom społecznym. Kontynuujemy działania, które doprowadziły do powstania NSZZ Solidarność, ruchu wyrażającego aspiracje całego polskiego społeczeństwa. Będziemy walczyć o urzeczywistnienie programu i idei Solidarności.

2. Będziemy budować wolne społeczeństwo już dzisiaj zdolne bronić swych praw. Narzucony przez ZSRR totalitarny system, utrzymywany przemocą przez zaprzedaną klasę rządzącą, nie jest zdolny do autoreformy. Nie upadnie on tak długo jak długo będziemy się godzić na jego istnienie. Wzywamy całe społeczeństwo polskie, a także polską emigrację do budowy niezależnych instytucji społecznych. Nasza wolność zależy w każdym dniu, w każdej sprawie od każdego z nas.

3. Odrzucamy wezwanie do ujawnienia się. Dla reżimu podziemiem są wszelkie przejawy niekontrolowanego przezeń życia społecznego. W kraju, w którym nielegalna jest sama władza, zakres naszej wolności zależy od niejawnych działań. Dzięki podziemnej Solidarności nie zamarły społeczne więzi, mogliśmy godnie ten kolejny czas pogardy. Ujawnienie się byłoby zgodą na ubezwłasnowolnienie narodu.

4. Będziemy walczyć o uwolnienie więzionych za przekonania i działalność związkową, o zaprzestanie represji politycznych i ukrócenie bezprawia, o przywrócenie wolnych związków zawodowych. Będziemy walczyć o niezależne organizacje rolnicze i studenckie, o umożliwienie swobodnej działalności stowarzyszeniom naukowym i twórczym. Będziemy walczyć o wolną oświatę, prasę i wydawnictwa, o kulturę wolną od cenzury.

5. Kategorycznie potępiamy kolaborację z totalitarnym systemem. Niemniej będziemy wykorzystywać każdą możliwość skutecznego działania na rzecz wyzwolenia społecznego również w organizacjach i instytucjach kontrolowanych przez reżim. Będziemy nadal wskazywać i społecznie izolować osoby szczególnie aktywne w umacnianiu totalitaryzmu i współpracujące z aparatem represji.

6. Stosowanie przemocy jest sprzeczne z naszymi ideami. Nie rezygnujmy jednak z prawa czynnej obrony, jeśli sytuacja nas do tego zmusi. Samoobrona społeczna to nie tylko bezpośrednia reakcja na represje, ale przede wszystkim tworzenie sytuacji społecznych i politycznych uniemożliwiających ich stosowanie. Będziemy czynnie występować przeciwko łamaniu przez reżim PRL ratyfikowanych przezeń międzynarodowych paktów i konwencji chroniących prawa człowieka i obywatela.

7. Jesteśmy solidarni ze wszystkimi społeczeństwami i narodami zniewolonymi przez totalitaryzm i imperializm sowiecki, solidarni z ich walką o niepodległość, o swobody obywatelskie i religijne. Nie wywalczymy niepodległości dla Polski pośrodku obozu zniewolonych narodów. Jesteśmy solidarni ze wszystkimi społeczeństwami i narodami walczącymi o swą tożsamość, jedność i suwerenność państwową. Apelujemy do społeczeństw demokratycznych o dalsze popieranie naszej walki o wolność i godność człowieka, aby nasze dziś nie stało się ich jutrem.

Warszawa, dnia 12 grudnia 1982 r.

Komitet Oporu Społecznego KOS,
Międzyzakładowy Komitet Koordynacyjny „S”,
Międzyzakładowy Robotniczy Komitet „S”,
Terenowy Komitet Oporu „S” (Mazowsze),
Solidarność Aktorów,
Solidarność Nauczycielska,
Ruch Oświaty Niezależnej,
Ośrodek Bieżących Analiz OBA,
Wydawnictwo CDN,
Wydawnictwo Krąg,
Wydawnictwo Społeczne KOS,
Wydawnictwo i Redakcja „Słowa”,
Redakcja pisma literackiego „Wezwanie”,
Redakcja pisma „Tu i Teraz”.

x x x

Zgłaszamy pełne poparcie dla „Deklaracji Solidarności” – Komitet Wykonawczy i redakcja „Niepodległości”.

"Niepodległość" - miesięcznik polityczny 1982-1983